Tennis για πρώτη φορά

Τις προηγούμενες ημέρες βρέθηκα σε ένα γήπεδο tennis μια ο καιρός ήταν καλός και πήγα για να το "παίξω" Federer. Τα πήγα καλά. Κέρδισα μάλιστα το ένα set που παίξαμε στο tie break με 7-5. Αυτά όμως δεν τα γράφω για σας δείξω ότι μπορώ να χτυπήσω το μπαλάκι με τα ρακέτα, αλλά να σας περιγράψω ένα περιστατικό που έζησα εκεί.

Δύο κοπέλες έφτασαν με μεγάλη περιφάνεια για τις καινούργιες τους ρεκέτες, τα φιρμάτα παπούτσια και τα επώνυμα αθλητικά ρούχα. Μετά τα διαδικαστικά της πληρωμής και της άψογης προθέρμανσης, έβγαλαν τις ρακέτες τους και τα μπαλάκια και ξεκίνησαν να παίζουν. Ουπς !!! Ένα μεγάλο λάθος όμως άλλαξε την ατμόσφαιρα χαράς. Δεν έβγαλαν το χαρτόνι προστασίας από τις ρακέτες. Θα έλεγα όμως ότι ήταν πολύ χαρούμενες που επιτέλους χτυπούσαν το μπαλάκι. Πλησίασα με τρόπο και τις είπα ότι θα έπρεπε να βγάλουν το κάλυμα. Το έκαναν αμέσως, με ευχαρίστησαν και συνέχισαν να χτυπούν το μπαλάκι, να τρέχουν, να γελάνε και να το διασκεδάζουν. Μετά από μια ώρα δράσης, τρεξίματος κυνηγώντας τα μπαλάκιακαι γέλιου οι κοπέλες μάζεψαν τα πράγματά τους, διαπίστωσαν ότι θα πρέπει να κάνουν μαθήματα tennis και έφυγαν λέγοντας ότι θα επιστρέψουν σύντομα.

Κατά τη γνώμη μου, σημειώνοντας ότι δεν είμαι ειδικός, μετά από δέκα φορές που θα παίξουν, δείχνοντας τον ίδιο ζήλο, θα μπορούν να καμαρώνουν ότι ξέρουν tennis.