Τυπικότητες και πράξεις καρδιάς

Σίγουρα το θέμα δεν είναι πρωτότυπο αλλά πάντα μας βασανίζει. Γίνονται εκδηλώσεις για να τιμήσουμε και αποχαιρετίσουμε κάποιους και καταλήγουν να είναι τυπικές διαδικασίες διεκπεραίωσης μιας υποχρέωσης. Κάποτε όταν έφευγε ένας φίλος μαζεύονταν όλο το χωριό για να τον ξεπροβοδήσει. Τώρα τρώνε κανένα κοψίδι και πίνουν καμιά ρετσίνα.

Πριν από μερικούς μήνες ο Φίλος Δημήτρης έγραψε στο facebook :

ΚΙ ΑΜΑ ΔΩ ΚΑΝΕΝΑ ΦΙΛΟ ΤΡΕΜΩ ΜΗ ΜΕ ΘΥΜΗΘΕΙ ...............
ΠΕΘΑΜΕΝΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ.............

Όταν βγαίνεις με έναν φίλο πρέπει να το κάνεις με την καρδιά σου, αλλιώς μη το κάνεις καθόλου. Όσο και αν προσπαθήσεις να προσποιηθείς τα μάτια και πολλές φορές τα μισόλογα λένε την αλήθεια.

Βρες μια δικαιολογία. Απέφυγε. Ανέβαλε. Αλλά μη κοροϊδεύεις. Μη προκαλείς.

Μια απρόσεκτη απάντηση ίσως φέρει την σύγκρουση. Ο κανόνας "πάρε δέκα ανάσες πριν απαντήσεις στην πρόκληση" είναι χρυσός. Χαμογελάς και λες "ευχαριστώ". Μια μικρή παύση μπορεί να πει τόσα πολλά!!

Μια παλιότερη ανάρτηση μου με θέμα "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" έγραφε :

Άνθρωποι που ακολουθούν τους δικούς τους
νόμους όταν ξέρουν πως έχουν δίκιο...

Άνθρωποι που αντλούν ιδιαίτερη χαρά από
αυτό που κάνουν πολύ καλά (ακόμα και αν είναι
μόνο για τον εαυτό του)...

Άνθρωποι που ξέρουν ότι υπάρχει στη ζωή κάτι
παραπάνω απ' ό,τι μπορεί να δει το μάτι...

Η τελευταία στροφή απεικονίζει άλλωστε και την άποψη του καθηγητή και συγγραφέα Δημήτρη Μπουραντά "Think out of the box".