Αντιγράφω από το blog του Kameleonet
Δε θα το παίξω εξυπνάκιας (αν και είμαι πολύ), επειδή τυχαίνει να έχω κόψει το κάπνισμα εδώ και μισό χρόνο, αλλά θα ήθελα να σχολιάσω κάποιες αντιδράσεις που έτυχε να ακούσω σήμερα σε κάποιο δελτίο ειδήσεων (τι ήθελα και την άνοιξα?) σχετικά με την απαγόρευση του καπνίσματος. Παρεπιμπτόντως, όσες φορές τυχαίνει να ανοίξω τηλεόραση μου έρχεται ιδέα να γράψω κάτι (μάλλον θα πρέπει να γίνω τηλεορασάκιας!).Δε θα αναφέρω το αν συμφωνώ ή όχι με το νόμο. Ο λόγος που γράφω έχει να κάνει με μια γενικότερη νοοτροπία που παρατηρώ και απλά σήμερα έτυχε η αιτία να είναι η απαγόρευση του καπνίσματος.
Άκουσα λοιπόν από πασίγνωστο δημοσιογράφο-παρουσιαστή-superman-μεσσία σχόλια τύπου: "εδώ δεν έχουμε αυτό, δεν έχουμε το άλλο, δεν έχουμε εκείνο και θα μας σώσει το να απαγορευτεί το κάπνισμα? ΟΚ σκέφτηκα. Και εγώ πολλές φορές αντιδρώ σε κάτι που μου φαίνεται υποκριτικό ως πράξη, ή που δεν θεωρώ ότι έχει αγνά κίνητρα. Από την άλλη όμως μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ και το εξής: "Γιατί θα πρέπει να γκρινιάξω για μια απόφαση που αντικειμενικά είναι θετική? Γιατί να μην κρίνω την απόφαση αυτή ανεξάρτητα από ότι άλλο δεν μου αρέσει και θεωρώ ότι συμβαίνει με λάθος τρόπο? Εκείνη τη στιγμή λοιπόν καθώς παρακολουθώ το emo boy να γκρινιάζει για κάτι όχι επειδή διαφωνέι με αυτό, αλλά επειδή δεν τον ικανοποιούν τα υπόλοιπα, κατάλαβα πόσο εύκολα γεννιούνται και αναπαράγωνται καθημερινά τέτοιου είδους νοοτροπίες μέσα από την τηλεόραση κυρίως. Με γνώστό αποτέλεσμα τον κλασικό νεοέλληνα που γκρινιάζει διαρκώς, που όλα του φταίνε, που φοβάται τα πάντα γύρω του, που για την τεμπελιά και την μιζέρια του πάντα ευθύνεται το αόρατο "σύστημα" κ.τ.λ..
Το ότι υπάρχει σαφώς μια σχετική αντικειμενικότητα στο τι είναι πιο σημαντικό σε αυτό τον κόσμο το γνωρίζουμε (ναι, η σωστή εκπαίδευση είναι σημαντικότερη από την κάπνα σε ένα σκυλάδικο). Αυτό δεν αναιρεί όμως το ότι έστω κι ο καπνός ή οτιδήποτε άλλο όχι τόσο σημαντικό μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μας προς το καλύτερο. Εκτός αν πρέπει να περιμένουμε να φτιάξει η εκπαίδευση για να διορθώσουμε 1.000.000 άλλα "μικροπράγματα" που μας ενοχλούν καθημερινά και στο σύνολό τους μπορει να είναι πράγματι πολύ σοβαρά.
Με αυτή τη νοοτροπία του νεοέλληνα, (έλα μωρέ, θα πάω τώρα εγώ να καπνίσω και θα μου πει ο άλλος όχι, και τι έγινε?) θα πρέπει οι αποφάσεις να πέρνονται μετά από αξιολόγηση. Να μαζευτούμε δηλαδή αύριο το πρώι 11.000.000 άτομα, να επιλέξουμε τι μας ενοχλεί περισσότερο και μετά να διορθώσουμε μόνο αυτό! Το δεύτερο στη λίστα δεν έχει αξία όσο υπάρχει το πρώτο! Μετά θα λύσουμε το δεύτερο και θα συνεχίσουμε με αυτή τη λογική του παραλόγου και στα επόμενα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου