Κατά τη διάρκεια κρίσεων δοκιμάζεται η δομή της κοινωνικής μας ζωής. Όταν ο άνθρωπος νιώσει ανασφαλής κλείνεται στον εαυτό του και γίνεται προστατευτικός προς την οικογένειά του.
Το τελευταίο διάστημα ακούμε για την επερχόμενη πανδημία γρίπης, με αποκορύφωσή της όπως υπολογίζουν τις ημέρες των Χριστουγέννων. Ταυτόχρονα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις των γιατρών για την αναγκαιότητα ή όχι του εμβολιασμού του πληθυσμού της χώρας.
Τα ήπια συμπτώματα της γρίπης μας κάνουν καχήποπτους για το εμβόλιο. Γιατί να εμβολιαστώ και να αναλάβω το ρίσκο ενός εμβολίου που δεν έχει δοκιμαστεί και ταυτόχρονα έχει τόσες πολλές πιθανές παρενέργειες; Μια μέρα πυρετό, λίγο βήχα και .. αυτό ήταν μόνο;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (http://www.who.int/en) και το Υπουργείο Υγείας (http://www.yyka.gov.gr) συνιστούν να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός. Εμείς τι θα πράξουμε; Θα σκεφτούμε μόνο τον εαυτό μας ή και τους γύρω μας;
Φανταστείτε τα Νοσοκομεία γεμάτα κόσμο, οι μισοί γιατροί να διανύουν την περίοδο της ανάρωσής τους από τα "ήπια" συμπτώματα της γρίπης και να έχετε το παιδί σας στην αγκαλιά σας με σαράντα πυρετό, τα Σχολεία να έχουν κλείσει, η Δημόσια Διοίκηση να έχει καταρεύσει και και και..... Σε αυτό το φανταστικό σενάριο (δε θυμίζει και πολλές από τις ταινίες που έχουμε δει;) ίσως χρειαστεί να βοηθήσουμε τους γείτονές μας, τους φίλους μας, τους συνδημότες μας. Τότε είναι που θα αρχίσουν να δοκιμάζονται οι κοινωνικές συνοχές. Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση προς τους γύρω μας. Η βοήθεια της οργανωμένης κοινωνίας θα είναι απαραίτητη αλλά ενδεχομένως να μη μπορεί να μας παραχωρηθεί. Σίγουρα θα έχετε ακούσει την έκφραση "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Οχι, όχι, δεν πρόκειται να συμβούν αυτά. Όλα θα πάνε καλά. Το οργανωμένο κράτος όμως οφείλει να κάνει αυτό που πρέπει. Και οι πολίτες πρέπει να υπακούσουν. Μακάρι τον ερχόμενο Απρίλιο να υπάρχουν "παράθυρα" στην τηλεόραση για τους φόβους μας που δεν επαληθεύτηκαν και ισολογισμοί των φαρμακευτικών εταιριών που αύξησαν τα κέρδη τους.
Τα ήπια συμπτώματα της γρίπης μας κάνουν καχήποπτους για το εμβόλιο. Γιατί να εμβολιαστώ και να αναλάβω το ρίσκο ενός εμβολίου που δεν έχει δοκιμαστεί και ταυτόχρονα έχει τόσες πολλές πιθανές παρενέργειες; Μια μέρα πυρετό, λίγο βήχα και .. αυτό ήταν μόνο;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (http://www.who.int/en) και το Υπουργείο Υγείας (http://www.yyka.gov.gr) συνιστούν να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός. Εμείς τι θα πράξουμε; Θα σκεφτούμε μόνο τον εαυτό μας ή και τους γύρω μας;
Φανταστείτε τα Νοσοκομεία γεμάτα κόσμο, οι μισοί γιατροί να διανύουν την περίοδο της ανάρωσής τους από τα "ήπια" συμπτώματα της γρίπης και να έχετε το παιδί σας στην αγκαλιά σας με σαράντα πυρετό, τα Σχολεία να έχουν κλείσει, η Δημόσια Διοίκηση να έχει καταρεύσει και και και..... Σε αυτό το φανταστικό σενάριο (δε θυμίζει και πολλές από τις ταινίες που έχουμε δει;) ίσως χρειαστεί να βοηθήσουμε τους γείτονές μας, τους φίλους μας, τους συνδημότες μας. Τότε είναι που θα αρχίσουν να δοκιμάζονται οι κοινωνικές συνοχές. Η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση προς τους γύρω μας. Η βοήθεια της οργανωμένης κοινωνίας θα είναι απαραίτητη αλλά ενδεχομένως να μη μπορεί να μας παραχωρηθεί. Σίγουρα θα έχετε ακούσει την έκφραση "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Οχι, όχι, δεν πρόκειται να συμβούν αυτά. Όλα θα πάνε καλά. Το οργανωμένο κράτος όμως οφείλει να κάνει αυτό που πρέπει. Και οι πολίτες πρέπει να υπακούσουν. Μακάρι τον ερχόμενο Απρίλιο να υπάρχουν "παράθυρα" στην τηλεόραση για τους φόβους μας που δεν επαληθεύτηκαν και ισολογισμοί των φαρμακευτικών εταιριών που αύξησαν τα κέρδη τους.
Είναι όμως έτοιμη η κοινωνία μας να αντέξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Θα αντέξουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου