Δεν ζήτησα τίποτα.
Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα.
Μόνο σιωπή, όνειρα και σπίθες στα μάτια.
Μουσική. Ναι. Πάντα υπήρχε μουσική.
Τα στήθη φούσκωναν και κάποιες φορές κόβονταν η ανάσα.
Η αναζήτηση για ένα χαμόγελο, ένα σημάδι.
Ποτέ.
Γκρίζο το χρώμα της απόκρισης.
Σοκολατάκι λικέρ η γεύση αλλά το σχήμα αλλόκοτο.
Η επίγευση στεγνή.
Στεγνό και ψυχρό και το βλέμμα του τοίχου απέναντι.
Ψυχρό όπως το αεράκι που σε πήρε μακρυά.